Bogusław Wolniewicz urodził się 22 września 1927 r. w Toruniu. Tam też ukończył studia magisterskie z filozofii pod kierunkiem prof. Tadeusza Czeżowskiego, a po uzyskaniu tytułu został asystentem w katedrze Logiki UMK. W toku politycznych działań, które nie były przychylne dla rozwoju nauki, Wolniewicz podejmował różne prace, aby w konsekwencji w Katedrze Filozofii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku uzyskać tytuł doktora nauk humanistycznych. W 1963 roku objął stanowisko docenta nauk humanistycznych w Katedrze Filozofii na Uniwersytecie Warszawskim.
Profesor Wolniewicz specjalizował się w filozofii religii i filozofii współczesnej. W Stanach Zjednoczonych wykładał jako visiting professor filozofię społeczną oraz prowadził seminarium z filozofii Wittgensteina. Wyraźnie dystansował się do większości najpopularniejszych nurtów dwudziestowiecznej myśli filozoficznej, budując swoją refleksję wokół tez „wielkich myślicieli”. W podejściu do człowieka i społeczeństwa reprezentował postawę metafizycznego pesymizmu.
W całej mnogości poglądów profesora Wolniewicza metafizyczny pesymizm w spojrzeniu na człowieka oraz społeczeństwo jest jedną z idei, nad jaką się zastanawiał i którą popierał. Wiąże się to głównie z jego poglądami na chrześcijaństwo – chociaż Wolniewicz klasyfikował siebie jako „niewierzącego rzymskiego katolika”, nie wierzył, że istnieje coś takiego jak Opatrzność, a ludzie pozostawieni są sami sobie. Metafizyczni pesymiści widzą świat i zastaną rzeczywistość jako zbudowaną na fundamentach zła. Zło jest dla nich jedyną bądź najważniejszą zasadą, jaką kieruje się świat; spełnia ono niejako funkcję arche – jest czymś pierwszym, jest praprzyczyną wszystkich bytów.
Profesor Wolniewicz był niezwykle barwną postacią, nie dającą określić się jednoznacznie. Jako publicysta, związany był głównie z Radiem Maryja; bywał także gościem Telewizji Trwam. Jego komentarze bywały często niepoprawne politycznie i kontrowersyjne. Krytykował zastaną rzeczywistość podług swojego światopoglądu, nie skłaniał się ku jednej racji politycznej.
W 1997 roku profesor Bogusław Wolniewicz został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla nauki polskiej przez ówczesnego prezydenta – Aleksandra Kwaśniewskiego.
Opracowała: Liliana Radkiewicz
Fot.: „Do Rzeczy”
Pamiętam jego wykłady! Bardzo mądry człowiek, niezależny i bardzo szanował wszystkich ludzi. Być może spogląda na nas i dlatego może wróci nam siła rozumu. Wyrazy współczucia dla wszystkich szanujących Tego Człowieka!