Antropologia Bakcyl filozofii Etyka Historia filozofii nowożytnej Vlog Wideo

Adrian Kuźniar: Bakcyl filozofii #10 – Fryderyk Nietzsche i bunt niewolników

bakcyl filozofii10
Fryderyk Nietzsche był jednym z mistrzów w szkole podejrzliwości. Jednym z najważniejszych świadectw tego jego mistrzostwa była krytyka tradycyjnej moralności – moralności zarówno chrześcijańskiej, jak i świeckiej, opartej na ideałach demokratycznych i egalitarystycznych – jako pochodzącej z resentymentu niewolników wobec panów. Według Nietzschego moralność miłości bliźniego sama jest wytworem nienawiści i potrzeby zemsty.


dr hab. Adrian Kuźniar – adiunkt w Zakładzie Filozofii Nauki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół metaetyki (zwłaszcza teorii ekspresywistycznych) oraz wybranych problemów filozofii nauki (głównie filozofii biologii), ontologii i epistemologii. Autor m.in. monografii Etyka analityczna a teoria ewolucji (CSZ Politechniki Warszawskiej, 2019), Konsekwencje wyjaśnień darwinowskich w metaetyce (WN „Semper”, 2017) oraz Język i wartości (WN „Semper”, 2009).

 


Cykl objęliśmy patronatem medialnym.

Za tydzień kolejny odcinek.

Ilustracja: Pixabay

Numery drukowane można zamówić online > tutaj. Prenumeratę na rok 2024 można zamówić > tutaj.

Dołącz do Załogi F! Pomóż nam tworzyć jedyne w Polsce czasopismo popularyzujące filozofię. Na temat obszarów współpracy można przeczytać tutaj.

5 komentarzy

Kliknij, aby skomentować

  • Bardzo zgrabny wykład, Nietzsche towarzyszył mojej młodości. Zrobił mi sporo krzywdy. Np. Jego zdanie w kwestii języków obcych.

  • Antychrześcijaństwo dla ubogich. Rzecz o FN. Sztuka w czterech aktach /piąty niedokończony — zniewolony/. Akty również kobiece. Siostrzane… i jak u B. Schulza. 

    Czy FN jeszcze bawi Najwyższego?! Studium teologiczne rozpaczy.”

    FN: “Piłem z diabłem bruderszaft” /Mech/

    FN jako autorytet nieracjonalny dla racjonalnych. Wstęp do analizy i dializy.”

    FN aforysta, talmudysta, monogamista?!
    Jest jak klarnecista, satanista, protagonista?!
    A może tylko konformista?!

    Na pohybel diabłu” FN /rzecz niewydana choć skopiowana i tak samo nieudana/

    Blisko zidiocenia /lub: szaleństwa, obłędu/. Powieść autobiograficzna w trzech częściach. W rękopisach. /Część spłonęła w piekle, jakiego zresztą nie ma, bo i gdzie; pod ziemią?!/.
    W odpowiedzi dramaturgowi/pisarzowi H. Strindbergowi i podzięce oraz takież samej nie-dwuznacznej męce.

  • FN jako karzeł pseudofilozofii ogólnoświatowej. Studium opętania, hucpy i szalbierstwa paranaukowego ku uciesze niektórych dam, ateistów i wizażystów. Wstęp. Cz. 1.”
    albo
    ““Ani wiersz ani proza tylko kawał powroza“- rzecz o banialukach, majakach i przewidzeniach grafomańskich niejakiego Fryderyka N. /“chorego z urojenia” oraz utrapienia a czasem i własnego niezadowolenia/.”
    Czyli dwie dysertacje doktorskie z przełomu wieków… /ocalałe fragmenty niby odmęty — wstręty/.

  • Powyższa notatka/wstęp/rozważanie FN powinna być odczytana ‘a rebours, gdyż tak naprawdę oznacza właśnie swe przeciwieństwo; zaś ostatnie jej zdanie jest “antyfilozoficznym idiotyzmem roku”!
    Upadek ponowoczesnej filozofii XXI stulecia zaczął się już dwa wieki wcześniej?!
    Źle…
    Zgroza!

    • FN jako aforysta — turpista, de/monolog i depresjonat/aksjomat. Studium obłędu, szaleństwa (a może tylko poetyckiego zidiocenia).” 

      Do FN:
      – „Kiedy ma pan zamiar wreszcie literacko umrzeć?! Jak mężczyzna…”

Wesprzyj „Filozofuj!” finansowo

Jeśli chcesz wesprzeć tę inicjatywę dowolną kwotą (1 zł, 2 zł lub inną), przejdź do zakładki „WSPARCIE” na naszej stronie, klikając poniższy link. Klik: Chcę wesprzeć „Filozofuj!”

Polecamy