Odcinek porusza kwestię głośnych badań J. Greene'a i współpracowników nad mózgowymi przyczynami utylitarystycznych i deontologicznych rozstrzygnięć pewnych typów dylematów moralnych reprezentowanych przez dylemat wagonika, dylemat kładki i dylemat płaczącego dziecka. Prof. Kuźniar nakreśla ewolucjonistyczną interpretację otrzymanych wyników i stawia pytanie o to, czy neuronauka może zastąpić filozofię.
Adrian Kuźniar – dr. hab., adiunkt w Zakładzie Filozofii Nauki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół metaetyki (zwłaszcza teorii ekspresywistycznych) oraz wybranych problemów filozofii nauki (głównie filozofii biologii), ontologii i epistemologii. Autor m.in. monografii Etyka analityczna a teoria ewolucji (CSZ Politechniki Warszawskiej, 2019), Konsekwencje wyjaśnień darwinowskich w metaetyce (WN „Semper”, 2017) oraz Język i wartości (WN „Semper”, 2009).
Cykl objęliśmy patronatem medialnym.
Za tydzień kolejny odcinek.
Ilustracja: Pixabay
“Mózg czy dusza rozstrzygają dylematy moralne?! Energia lub duch?! Napięcia albo ujęcia?!”
Por. K. Zanussi /jego filmy: “Constans”, “Iluminacja”, “Barwy ochronne”, “Spirala” etc./
Ta neuronauka/neuronika jest jak… psychotronika!
A ta moralność bywa jak modalność…
I ta etyka, co w nic nie wnika…
A wciąż nam umyka!
I zmyka.