Podczas Gali wręczenia Nagrody im. Kazimierza Twardowskiego dla najlepszej książki filozoficznej 2023 roku, która odbędzie się 21 listopada, w Centrum Spotkania Kultur w Lublinie, odbędzie się fascynujący panel dyskusyjny. Wybitni filozofowie podzielą się swoimi refleksjami na temat kreatywności sztucznej inteligencji, w panelu pod tytułem „AI a kreatywność. Czy sztuczna inteligencja będzie kiedyś zdolna do działań twórczych?”
Zapoznajcie się z tytułami i krótkimi wprowadzeniami do wystąpień:
dr hab. Robert Poczobut, prof. UwB – Rodzaje kreatywności a sztuczna inteligencja
Odpowiedź na pytanie, czy SI jest/będzie kreatywna, zależy od przyjętej definicji kreatywności oraz jej odmian, a także od uwzględnienia faktu, że SI znajduje się w fazie intensywnego rozwoju. To, co wczoraj wydawało się stanowić nieprzekraczalną granicę dla SI, dziś stanowi jej chleb powszedni. W wystąpieniu posłużę się ogólną definicją kreatywności, zgodnie z którą „kreatywność to zdolność do tworzenia artefaktów, które są nowe, zaskakujące i wartościowe” (Margaret Boden). Nietrudno zauważyć, że zdolność do tworzenia artefaktów spełniających wymienione warunki jest stopniowalna oraz posiada wiele odmian. Do najważniejszych należą: kreatywność kombinacyjna, kreatywność eksploracyjna oraz kreatywność transformacyjna. Postaram się pokazać na przykładach, że dwie pierwsze odmiany kreatywności są obecnie realizowane przez systemy SI. Zastanowię się nad warunkami, które powinny spełniać takie systemy, aby można im było przyznać zdolność do kreatywności transformacyjnej i twórczości przez duże „T”. Sformułuję kilka uwag na temat podobieństw i różnic między kreatywnością układów biologicznych i twórczością maszynową
prof. dr hab. Paweł Garbacz, KUL – Obliczeniowe granice twórczości maszyn
Po wprowadzeniu kilku elementarnych założeń dotyczących tematu panelu spróbuję uzasadnić, że panelowe pytanie o przyszłość sztucznej inteligencji jest w zasadzie nietrafne, gdyż w mojej opinii algorytmy są zdolne do działań twórczych już od kilkudziesięciu lat. Następnie, wykorzystując pewne metalogiczne twierdzenia limitacyjne, chciałbym wskazać na „twarde” granice twórczości maszyn.
dr Paweł Stacewicz, UW – Kreatywność maszyn a kwestia ich autonomii
Najbardziej dalekosiężny cel badań nad sztuczną inteligencją stanowią maszyny autonomiczne — czyli takie, które nie są tylko i wyłącznie narzędziami w rękach ludzi realizujących za ich pomocą własne cele. Muszą one posiadać cechę kreatywności. Ich kreatywność może (mogłaby) przejawiać się na trzech poziomach, które wyznaczają trzy stopnie ich hipotetycznej autonomii. Na poziomie pierwszym maszyna realizuje cel określony przez konstruktora/użytkownika, ale czyni to w sposób oryginalny, niezależny od zamysłu człowieka, niekiedy nawet niezrozumiały dla niego (bo np. odpowiednia metoda ustaliła się w trakcie uczenia, a jej wynik jest dla konstruktora/programisty nie do końca przejrzysty). Na poziomie drugim maszyna generuje własne oryginalne cele działania, a następnie podejmuje kreatywne próby ich realizacji. Na poziomie trzecim maszyna generuje kryteria akceptacji własnych celów (odwołujące się, być może, do pewnych wartości etycznych). W trakcie swojego wystąpienia poddam pod dyskusję pytanie o możliwość skonstruowania systemów sztucznej inteligencji wykraczających poza pierwszy poziom autonomii. Zachęcę też do zastanowienia się, czy powinniśmy dążyć do stworzenia tego rodzaju maszyn.
Serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych do uczestnictwa. Szczegółowy harmonogram gali > tutaj.
Robert Poczobut – profesor UwB, kierownik Zakładu Epistemologii i Kognitywistyki w Instytucie Filozofii UwB. Autor czterech książek, przeszło siedemdziesięciu artykułów naukowych, redaktor licznych prac zbiorowych. Interesuje się pograniczem filozofii umysłu i kognitywistyki, w szczególności naturą jaźni, relacją między świadomymi i nieświadomymi procesami poznawczymi, neurofilozofią oraz hybrydowymi systemami poznawczymi. Hobby: podróże, muzyka, malarstwo, gry logiczne.
Paweł Stacewicz – filozof, informatyk, popularyzator nauki, bloger; wykłada na Politechnice Warszawskiej. Autor i redaktor kilku książek z zakresu filozofii informatyki. Organizator cyklu konferencyjnego pt. „Filozofia w informatyce”. Miłośnik Bałkanów, gór i Mazur Garbatych.
dr hab. Paweł Garbacz – doktor habilitowany, adiunkt w Katedrze Logiki KUL, interesuje się zastosowaniami logiki formalnej w filozofii i ontologii w informatyce. Autor dwóch książek (Logika zdań — Jedna czy wiele i Logika i artefakty).
Patronami wydarzenia są:
- Prezydent Miasta Lublin (patronat honorowy)
- Magazyn „Filozofuj!”
- Centrum Spotkania Kultur w Lublinie
- Wydawnictwo Academicon
- TVP 3 Lublin
- Radio Lublin
- Forum Akademickie
- Wydział Filozofii, Uniwersytet Warszawski
- Wydział Filozofii, Uniwersytet w Białymstoku
- Instytut Filozofii, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
- Instytut Filozofii, Uniwersytet Gdański
- Wydział Filozofii i Socjologii, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
- Instytut Filozofii, Katolicki Uniwersytet Lubelski
- Instytut Filozofii, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
- Instytut Filozofii, Uniwersytet Zielonogórski
- Instytut Filozofii, Uniwersytet Szczeciński
- Wydział Filozofii, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
- Instytut Filozofii, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
- Instytut Filozofii, Uniwersytet Śląski w Katowicach
- Centrum Badań nad Tradycją Szkoły Lwowsko-Warszawskiej
Projekt dofinansowany ze środków budżetu państwa, przyznanych przez Ministra Edukacji i Nauki w ramach Programu
„Społeczna Odpowiedzialność Nauki”.
Skomentuj