Jednym z głównych tematów Etyki nikomachejskej jest cnota moralna (greckie słowo areté tłumaczy się też jako doskonałość moralną lub dzielność moralną). W poniższym fragmencie Arystoteles definiuje cnotę jako trwałą dyspozycję do wybierania w sposób rozsądny średniej miary między dwoma przeciwieństwami. Arystoteles jest filozofem złotego środka nie tylko w teorii, lecz także w praktyce. Dlatego zaleca nam życie, w którym unikamy skrajności.
Arystoteles, Etyka nikomachejska, przełożyła, wstępem i komentarzem opatrzyła D. Gromska, w: tenże, Dzieła wszystkie, t. 5, Warszawa: PWN 1996, s. 113 (1105b–1106a oraz 1107a).
Czyta prof. Witold Kopeć
Skomentuj