Sceptycyzm miał w czasach starożytnych różne odmiany i w pewnym okresie opanował nawet Akademię Platońską. Bodaj najwybitniejszym przedstawicielem sceptycyzmu starożytnego był Ainezydem. Sporządził on wykaz dziesięciu tropów, czyli racji uzasadniających wstrzymanie się od zajęcia stanowiska.
Tropy te uogólnił kontynuator Ainezydema, Agryppa, zmniejszając ich liczbę do pięciu. Poniższy wykaz tropów (zawarty w dziele Diogenesa Laertiosa – jednego z pierwszych starożytnych historyków filozofii, żyjącego w III wieku) jest tak szczegółowy, że w późniejszych wiekach niewiele już do niego dodano. Jeden ze sceptyków napisał poetycko, że wątpienie jest jak „miękka poduszka dla mądrej głowy”.
Diogenes Laertios, Żywoty i poglądy sławnych filozofów, ks. 9, rozdz. 11, 74, 79–91, przeł. I. Krońska, Warszawa: PWN 1988, wyd. 4, s. 560–561, 563–569.
Czyta prof. Witold Kopeć
Skomentuj