Filozofia pod Wawelem. Spotkanie z ks. prof. Henrykiem Paprockim

Henryk Paprocki — ur. 10 grudnia 1946 w Kole polski duchowny prawosławny, teolog i filozof, specjalizujący się w liturgii wschodniej oraz filozofii rosyjskiej. Jest absolwentem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1972) oraz doktorem Instytutu św. Sergiusza w Paryżu (1978). Święcenia kapłańskie przyjął 14 czerwca 1981 roku. Jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Studiów Patrystycznych, redaktorem pisma „Elpis” oraz członkiem Międzynarodowej Komisji ds. dziedzictwa św. Grzegorza Peradze. Pełnił funkcję rzecznika prasowego Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Wykładał na Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, w Prawosławnym Seminarium Duchownym w Warszawie oraz na Uniwersytecie w Białymstoku. Pracę duszpasterską prowadzi w Kaplicy św. Męczennika Archimandryty Grzegorza w Warszawie. W 2017 został członkiem Polsko-Rosyjskiej Grupy do Spraw Trudnych oraz Polsko-Gruzińskiej Komisji Historyków.Jest autorem licznych publikacji z zakresu teologii prawosławnej, w tym książek takich jak „Wieczerza mistyczna” (1988), „Teksty o Matce Bożej. Prawosławie” (I‑II, 1991) czy „Lew i mysz, czyli tajemnica człowieka. Esej o bohaterach Dostojewskiego” (1997). Tłumaczył dzieła m.in. Bierdiajewa, Bułgakowa, Clémenta, Florenskiego, Łosskiego i Schmemanna. Tłumaczył także prawosławne teksty liturgiczne na język polski. Za swoją działalność naukową i duszpasterską został odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2013), Srebrnym Krzyżem Zasługi (2002) oraz Medalem Honoru Republiki Gruzji (2011). Jego zaangażowanie w dialog międzykulturowy i międzyreligijny oraz wkład w rozwój teologii prawosławnej czynią go jedną z czołowych postaci współczesnego prawosławia w Polsce.