Grant został przyznany przez German Reaserch Foundation. Składa się on za 6 projektów:
- opracowania i rozwoju koncepcji wirtualnych cząstek (czyli cząstek postulowanych w matematycznych rozwiązaniach kwantowej teorii pola, ale nieobserwowalnych, mogących mieć np. dowolną masę spoczynkową i mogących cofać się w czasie i poruszać się szybciej niż światło),
- problemy hierarchii, subtelnego dostrojenia oraz naturalności,
- związki między LHC a grawitacją,
- wpływ symulacji komputerowych na epistemiczny status danych z LHC,
- tworzenie modeli a dynamika,
- strategie wytwarzania nowości a zapewnienie wiarygodności wyników pochodzących z LHC.
Centrum koordynacji projektu będzie Uniwersytet w Wuppertal (Niemcy), jego rzecznikiem – filozof nauki Gregor Schiemann. Głównymi realizatorami projektu będą: Robert Harlander (fizyk, RWTH Aachen), Rafaela Hillerbrand (filozof, KIT Karlsruhe), Michael Krämer (fizyk, RWTH Aachen), Dennis Lehmkuhl (historyk i filozof nauki, Caltech), Peter Mättig (fizyk, Wuppertal), Martina Merz (Science Studies, AAU Klagenfurt), Gregor Schiemann (filozof, Wuppertal), Erhard Scholz (matematyk, Wuppertal), Friedrich Steinle (historyk nauki, TU Berlin), Michael Stöltzner (filozof, University of South Carolina), Adrian Wüthrich (historyk nauki, TU Berlin) and Christian Zeitnitz (fizyk, Wuppertal).
Wielki Zdarzach Hadronów to największy na świecie i generujący największą moc przyśpieszacz cząstek. Zainicjował pracę 10 września 2008 roku i jest najnowszą częścią kompleksu akceleratorów zlokalizowanych w CERN. Jego zasadnicze elementy są umieszczone w tunelu w kształcie pierścienia o długości około 27 km, położonym na głębokości od 50 do 175 m pod ziemią. W jego wnętrzu cząstki elementarne są rozpędzane do prędkości zbliżonej do prędkości światła.
Źródło: Daily Nous
Zachęcamy do dyskusji pod tekstem lub na naszym fanpage’u.
Skomentuj