6 kwietnia 1967 r. – zmarł Henryk Elzenberg – filozof, aksjolog, historyk filozofii, estetyk, etyk, filozof kultury, krytyk literacki, tłumacz, dydaktyk. Jest autorem prac m.in. takich jak: Kłopot z istnieniem, Pojęcie wartości perfekcyjnej, O różnicy między pięknem a dobrem, Estetyka jako dyscyplina wartościująca, Marek Aureliusz. Z historii i psychologii etyki i Podstawy metafizyki Leibniza.
W aksjologii wyróżnił dwa rodzaje wartości: utylitarną i perfekcyjną.
Był przeciwny hedonizmowi, utylitaryzmowi, relatywizmowi i eudajmonizmowi w etyce.
Henryk Elzenberg w ramach rozwoju naukowego przebywał w kilku krajach i różnych miastach w Polsce. Uczył się w Szwajcarii, studiował w Paryżu, objął stanowisko docenta na Uniwersytecie Neuchâtel w Szwajcarii, habilitował się w Krakowie, wykładał na Uniwersytecie Warszawskim, był adiunktem na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Angażował się w tajne nauczanie młodzieży (z jego lekcji korzystała przyszła polska filozofka Barbara Skarga).
Równolegle z realizowaniem pasji naukowych angażował się w walki: walczył na froncie w szeregach Pierwszej Brygady Legionów, a w 1920 brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
Po wojnie wykładał na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w Szkole Dramatycznej oraz na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, następnie na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Całe kalendarium możesz przejrzeć tutaj.
Skomentuj