28 lipca 1902 – urodził się Karl Popper, austriacki filozof, metodolog i logik. Studiował filozofię na Uniwersytecie Wiedeńskim, potem pracował jako nauczyciel fizyki; w tym czasie regularnie dyskutował z członkami tzw. Koła Wiedeńskiego. Przed zajęciem Austrii przez III Rzeszę wyjechał do Nowej Zelandii, gdzie zajmował się filozofią polityczną. Koniec swojej działalności naukowej spędził w Anglii, gdzie wykładał w London School of Economics (objęcia katedry w Cambridge odmówił). W obrębie filozofii nauki, której był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli, zajmował się krytyką indukcji i problemem demarkacji (naukowości teorii); jako kryterium demarkacji postulował zasadę falsyfikacji – „obalalności”, którą wobec krytyki modyfikował. W filozofii społecznej i politycznej zajmował się m.in. koncepcją społeczeństwa otwartego oraz krytyką marksizmu i psychoanalizy. Do ważniejszych dzieł filozofa należą „Logika odkrycia naukowego” i „Społeczeństwo otwarte i jego wrogowie”.
Całe kalendarium możesz przejrzeć tutaj.
Dołącz do Załogi F! Pomóż nam tworzyć jedyne w Polsce czasopismo popularyzujące filozofię. Na temat obszarów współpracy można przeczytać tutaj.
Skomentuj