Już jest! Sześćdziesiąty drugi numer „Filozofuj!”: Sztuka dobrego życia trafił do saloników prasowych

Już od dziś w salonach Empiku, Świecie Prasy, Inmedio, Relay (zob. pełną listę salonów) można kupić sześćdziesiąty drugi numer „Filozofuj!” – jedynego na świecie czasopisma filozoficznego do poczekalni u fryzjera! ;) Temat numeru: Sztuka dobrego życia. Czasopismo, jak zwykle, będzie dostępne bezpłatnie online, ale dopiero za około dwa miesiące. Osoby, które wolą czytać na papierze, zachęcamy do zamówienia egzemplarza drukowanego. Najtaniej i najszybciej oczywiście w prenumeracie rocznej.

„Sztuka dobrego życia” to 62. numer „Filozofuj!”, czasopisma popularnonaukowego o filozofii.

Wydawcą „Filozofuj!” jest Wydawnictwo Academicon
(będące na liście punktowanych wydawców MNiSW – 120 pkt za monografię)

Redaktor prowadzący numeru: dr Marta Ratkiewicz-Siłuch

Podziękowania za pracę nad numerem „Sztuka dobrego życia” należą się:

Autorom tekstów, Redaktorom, w szczególności: Piotrowi Biłgorajskiemu, Elżbiecie Drozdowskiej, Błażejowi Gęburze, Robertowi Kryńskiemu, Marcie Ratkiewicz-Siłuch (sekretarz redakcji), Arturowi Szuttcie (redaktor naczelny), Nataszy Szuttcie.
Grafikom: Paulinie Belcarz, Natalii Biesiadzie-Myszak, Lubomirze Platcie, Małgorzacie Uglik, Wojtkowi WU Zielińskiemu, Agnieszce Zaniewskiej.
Specjalistom DTP: Adamowi Dorotowi, Robertowi Kryńskiemu, Marcie Szajdzińskiej, Partycji Waleszczak.
Naszym Hojnym Patronom, którzy nas wsparli w projekcie Patronite: Annie Bentyn, Piotrowi Elfingerowi, Katarzynie Frąckiewicz, Wojciechowi Grycie, Jackowi Kurzepie, Oktawii Księżopolskiej, Małgorzacie Laskowskiej, Sebastianowi Łasajowi, Tymoteuszowi Ogłazie, Tomaszowi Peplińskiemu, Ewelinie Sobieszuk, Janowi Swianiewiczowi, Marcie Wejman, Ani Wilk-Płaszczyk. Również dzięki Waszemu wkładowi możliwe było wydanie tego numeru.

Drodzy Czytelnicy,

w numerze znów sięgamy po jeden z największych problemów ludzkości. Tym razem pytamy: „Jak dobrze żyć?”. Zagadnienie to prowadzi zaś nieuchronnie do kwestii jeszcze ogólniejszej – pytania, czym jest w istocie dobre życie. Możliwe są na nie dwie główne odpowiedzi – że jest to życie szczęśliwe lub że jest to życie dobre moralnie – i ich różne kombinacje (np. szczęśliwe i moralne; szczęśliwe, bo moralne; moralne, bo szczęśliwe). Ta dwutorowość potencjalnych odpowiedzi bierze się z dwuznaczności samego pojęcia dobra. Możemy bowiem mówić o dobru moralnym, ale możemy też mówić o dobru fizycznym, czyli dobrych stanach rzeczy, takich jak zdrowie, majętność, satysfakcjonująca praca itd.

To jednak jeszcze nie koniec dystynkcji. W odniesieniu do szczęścia czy życiowego spełnienia możemy mówić o aspekcie subiektywnym i obiektywnym – spełniam się obiektywnie, realizując swój potencjał, i subiektywnie mam poczucie spełnienia; na moje życie składają się obiektywne dobra i odczuwam subiektywne zadowolenie z życia.

Subiektywne poczucie szczęścia to już zaś studnia (rozmaitych odniesień) bez dna. Jeden szczęście znajdzie w sukcesie materialnym, inny w prestiżu społecznym, jeszcze inny w bogactwie relacji międzyludzkich, oddawaniu się pasjom czy życiu rodzinemu. Pokazują to chociażby rozbieżności w różnych „rankingach” szczęścia. Np. Finlandia, wieloletni zwycięzca głośnego rankingu World Happiness Report, w 2024 r. w innych znaczących badaniach dotyczących poczucia szczęścia, Gallup Global Emotions, w kategorii pozytywnych emocji uplasowała się dopiero w piątej dziesiątce, a zwycięskimi krajami okazali się tu maruderzy z rankingu WHR.

Może w takim razie łatwiej byłoby zdefiniować obiektywne dobro życia – np. jako przyjemność czy osobistą doskonałość? Czy jednak i te odpowiedzi nie zaprowadzą nas na manowce? Czasem paradoksalnie to właśnie porażki (wszak ani niedające przyjemności, ani nieświadczące o naszej doskonałości) mogą nadać naszemu życiu większy ciężar gatunkowy, pobudzając nas do refleksji, konfrontując z sobą samym i z rzeczywistością (pamiętacie recenzowaną w „Filozofuj!” cztery numery temu pozycję Pochwała porażki?).

Wielowymiarowości pojęcia dobrego życia nie traktujemy jednak jako przeszkody w dociekaniach, lecz jako intrygujące wyzwanie intelektualne. Jeśli też tak uważacie, prześledźcie wraz z naszymi autorami różnorodne ścieżki, które mogą prowadzić do dobrego życia (teksty Petera Simpsona o ludzkiej doskonałości i Katarzyny de Lazari-Radek o przyjemności oraz kapsułki ze „starożytnymi receptami na dobre życie”), zaczynając od ich mapy w artykule Thomasa Hurki; zobaczcie, jak pojęcie ludzkiego rozkwitu można wykorzystać w edukacji (tekst Kristjána Kristjánssona), dlaczego do szczęścia potrzebujemy mądrości (tekst Nataszy Szutty) i jak sobie radzić z konfliktem między nakazami moralności a pragnieniem pomyślnego życia (tekst Marty Ratkiewicz-Siłuch). Mamy nadzieję, że lektura tego numeru nie tylko da Wam dużo materiału do przemyślenia, ale i sprawi wiele radości!

Redakcja

CZY WIESZ, ŻE…