Tym razem lekcja o szczęściu, przyjaźni i technologii.
SZCZĘŚCIE
- Czy szczęście widać? Po czym można poznać, że człowiek jest szczęśliwy?
- Czy szczęście przeżywa się wspólnie czy każdy doświadcza go sam?
- Co daje szczęście? Czy wszyscy są szczęśliwi z tego samego powodu?
- „Wielka radość” / „wewnętrzne zadowolenie”
- Czy szczęście może się znudzić?
PRAGNIENIA i POTRZEBY
„Kto chce być szczęśliwy niech ogranicza swoje potrzeby”
- Czy szczęście przemija czy jest trwałe? (Rzecz, która nas cieszy może znudzić się, zepsuć, zgubić)
- Zaspokajanie / ograniczanie (im więcej tym lepiej / im mniej tym lepiej)
SZCZĘŚLIWE ŻYCIE
- Czy można być szczęśliwym bez powodu?
- Czy szczęście przychodzi samo? / „na szczęście trzeba sobie zapracować”
- Czy trzeba się uczyć być szczęśliwym? Zauważanie „małych przyjemności” – co to jest?
- O kim można powiedzieć , że ma/miał szczęśliwe życie?
- Czy dodawanie „małych przyjemności” może dać większą sumę szczęścia niż kilka „wielkich radości”?
- Czy szczęście może być celem życia?
Epikur: Przyjemność może być duchowa. Żeby jeden człowiek był szczęśliwy inni ludzie też powinni być szczęśliwi. Nie trzeba korzystać z każdej przyjemności, ważne jest też to, jak ją osiągamy. Do szczęśliwego życia nie potrzeba wiele.
PRZYJAŹŃ
- Czy człowiek potrzebuje innych? („relacje”: rodzina, przyjaciele, znajomi, nieznajomi – kto jest dalszy, kto bliższy?)
- Samotność: czy można być szczęśliwym bez innych ludzi?
- Czy samotność może być potrzebna?
- Kto to jest przyjaciel?
- Czy przyjaciel powinien być do nas podobny, czy inny niż my?
- Co to znaczy, że ktoś jest „inny”?
- Po co jest przyjaciel? ( potrzebujemy go tak jak doktora, który wyleczy, piekarza, sprzedawcy…?)
Arystoteles: Są trzy rzeczy, ze względu na które zawieramy różne rodzaje przyjaźni:
- Pożytek: przyjaźnimy się ze względu na to, jaka korzyść z tego dla nas wynika
- Przyjemność: ze względu na to, że jest nam miło, kiedy przebywamy razem
- Najdoskonalszy rodzaj przyjaźni – ze względu na tzw. dzielność etyczną = dobro wewnętrzne. Przyjaźnimy się z kimś ze względu na to, kim ten człowiek jest. Przyjaźń jest możliwa, jeśli obaj przyjaciele są dla siebie dobrzy i pomagają sobie, żeby być jeszcze lepszymi.
- Co jest łatwiejsze: zachwycać się tym, co ktoś ma, czy tym, kim jest? Co wymaga więcej czasu? Czy można przyjaźnić się bezinteresownie czy zawsze przyjaźnimy się ze względu na coś?
Kant: Pamiętaj, aby drugiego (tak w sobie jak i w innym) traktować zawsze zarazem jako cel, nigdy tylko jako środek – jak rozumieć te słowa filozofa?
- Czy można się przyjaźnić z rzeczami nieożywionymi? A ze zwierzętami? A z samym sobą?
TECHNOLOGIE
Nawiązanie do filmu „Ona” (ang. Her, 2013) − amerykański melodramat z elementami fantastycznonaukowymi w reżyserii i według scenariusza Spike’a Jonze’a.
- Co może być fajnego w przyjaźni z awatarem?
- W czym jest „lepszy”, a w czym „gorszy” od człowieka?
- Kiedy jest / może być POTRZEBNY?
- Czy TECHNOLOGIE są POTRZEBNE?
- Co ułatwiają, a co utrudniają (bezpieczeństwo, informacje, globalna wioska – co to?)
- Czy można być samotnym przed komputerem?
- Telefon, skype, facebook a SPOTKANIE.
(FRAGMENTY O SPOTKANIU – oswajanie przyjaciela, „Mały Książę”)
- Czy można oswoić przyjaciela (także zwierzęcego) w taki sam sposób na komunikatorze?
- BYCIE W RELACJACH a BYCIE W SIECI.
(Porównać te rodzaje doświadczeń i to czym się różnią np. iloma zmysłami odbieramy inną osobę / zwierzę w obu sytuacjach?)
Malina Barcikowska – absolwentka filozofii na UMK w Toruniu i Szkoły Nauk Społecznych przy IFiS PAN w Warszawie. Przez kilka lat zatrudniona w CSW „Znaki Czasu” w Toruniu jako pracownik merytoryczny, realizując projekty ze wszystkimi grupami wiekowymi. Członkini PTF i AICA International.
Więcej scenariuszy lekcji znajdziesz pod tagiem Scenariusze lekcji.
Skomentuj