Organizowana corocznie (z jednym wyjątkiem) od dwudziestu lat w różnych ośrodkach akademickich, od Białegostoku począwszy, konferencja i dociekania wokół siedemnastowiecznej filozofii nowożytnej zawędrują w tym roku do Wrocławia. Po raz trzeci zapraszamy Państwa do miasta, w którym urodził się Christian Wolff. – Filozof, którego spuścizna jest kulminacją i zarazem symbolicznym schyłkiem siedemnastowiecznej racjonalistycznej formacji filozoficznej.
W ubiegłym roku tematyka konferencji organizowanej przez Wydział Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego koncentrowała się na kategorii wolności. W tym chcemy we Wrocławiu nieco więcej uwagi poświęcić pitagorejskim co do genezy kategoriom: harmonii, miary i piękna, wokół których koncentrowała się uwaga siedemnastowiecznych filozofów zarówno na Kontynencie, jak i na Wyspach Brytyjskich. Dwie pierwsze z nich: harmonia i miara miały charakter na wskroś uniwersalny, gdyż rozważane były zarówno w perspektywie: metafizyki, epistemologii, matematyki, estetyki, a nawet etyki, prawa i polityki. Takiej, w szerokim sensie zmatematyzowanej siedemnastowiecznej wizji świata towarzyszył panestetyzm, dlatego estetyka w tym okresie zajmowała bardzo znaczące miejsce. – I to wszystko właśnie, razem wzięte, stanowiło prawdziwy idiom interesującej nas ery, którą Alfred N. Whitehead nazwał age of genius.
Nic więc dziwnego, że w erze tej, sięgającej od czasów późnej tzw. drugiej scholastyki po Wolffa, filozofia swoim zasięgiem objęła praktycznie cały zakres ówczesnej wiedzy od metafizyki, poprzez fizykę, po matematykę i prawo. W efekcie wyłoniły się z filozofii nowoczesne wizje: nie tylko metafizyki, wśród których chyba najbardziej oryginalną była monadologia Leibniza, ale także nauki (mathesis unversalis i scientia generalis), epistemologii angażującej elementy metody semiotycznej (Leibniz, Locke), logiki (calculus ratiotinator), sztucznego języka (lingua unversalis) jako medium poznania i komunikacji, prawa pozytywnego etc.
Warto także przypomnieć i polecić Państwa uwadze jako adresatom tego zaproszenia fakt, że pod koniec tej epoki nastąpiła pozornie: drobna, ale przez konsekwencje dla późniejszej kultury bardzo znacząca zmiana, a dokładnie przemiana w obrębie estetyki. Za prawą bezpośredniego ucznia Wolffa – Aleksandra G. Baumgartena, wyłoni się estetyka jako osobna i autonomiczna dziedzina filozoficzna. Baumgarten, który w bezpośrednim nawiązaniu do epistemologii i metafizyki Leibniza, ją do tego stopnia radykalnie przedefiniował, nadając przy tym jej nieznaną dotychczas nazwę, że od niego zaczyna się era zupełnie nowej, nieklasycznej estetyki, która wywrze bardzo silne swoje piętno po dziś dzień. Tematyka ta, która dotyczy refleksji nad siedemnastowieczną estetyką, nie była zbyt często podejmowana i dlatego czeka na swoje podjęcie. Być może stanie się ona przedmiotem Państwa uwagi, do czego i do udziału w naszej konferencji serdecznie Państwa w imieniu Instytutu Filozofii UWr, Polskiego Towarzystwa Leibnizjańskiego i swoim serdecznie zapraszam!
Z wyrazami poważania
dr hab. Bogusław Paź, prof. UWr
Formularz do zgłaszania abstraktów tutaj.
Kontakt z organizatorem: soc.leibnitiana@uwr.edu.pl
- Wrocław, Kamienica pod Aniołami, ul. Kazimierza Wielkiego, 31–33.
- 30.06–1.07.2025 r.
Grafika: od organizatora
Prowadzenie portalu filozofuj.eu – finansowanie
Projekt dofinansowany ze środków budżetu państwa, przyznanych przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach Programu „Społeczna Odpowiedzialność Nauki II”.
Skomentuj