Wyobraź sobie udział w żywych debatach na temat istoty istnienia, czerpiąc inspirację z takich postaci jak Nietzsche, Kant i Hegel, których filozoficzne dziedzictwo wciąż kształtuje nasze rozumienie świata.
Jednak nasze zainteresowania wykraczają poza znane nazwiska; zapraszamy Cię do eksploracji szerszego krajobrazu niemieckiego myślenia, odkrywania ukrytych pereł i pomijanych głosów, które przyczyniły się do bogactwa dyskursu filozoficznego. Od egzystencjalnych rozważań Nietzschego; przez rzecz samą w sobie Kanta; dialektyczne spojrzenie Hegla; pojęcie jaźni Fichtego w etycznym idealizmie; estetyczno-religijny wymiar idealizmu transcendentalnego Schellinga; po metafizyczne monady Leibniza – spektrum niemieckiej filozofii jest równie rozległe, co głębokie.
[Opracowanie: Koło Naukowe Filozofów UG]
Organizatorzy: Koło Naukowe Filozofów Uniwersytetu Gdańskiego, Instytut Filozofii Uniwersytetu Gdańskiego, Fundacja Humanity Plus Philosophy
Miejsce: Wydział Nauk Społecznych, ul. Jana Bażyńskiego 4, Gdańsk, aula S207.
Patroni: Instytut Filozofii Uniwersytetu Gdańskiego, Fundacja Humanity Plus Philosophy oraz magazyn „Filozofuj!”
Data: 22–23.02.2023 r.
Wydarzenie na Facebooku.
Prowadzenie portalu filozofuj.eu – finansowanie
Projekt dofinansowany ze środków budżetu państwa, przyznanych przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach Programu „Społeczna Odpowiedzialność Nauki II”.
Streszczenie odrzuconego referatu pt. “Józef Hoene Wroński zapoznany kontynuator “przewrotu kopernikańskiego” rozpoczętego przez Emanuela Kanta”
Przed ponad 240 laty Emanuel Kant radykalnie zmienił punkt odniesienia w postrzeganiu procesu poznawania przez człowieka. Dlatego swoją filozofię określił jako „przewrót kopernikański”.
Rozum odtwarza w sobie te warunki, jakie przyczyniły się do zaistnienia poznawanej rzeczywistości. Jednak jest ich nieskończenie dużo i wszystkie ogarnia tylko Absolut.
W roku mianowania Kanta dziekanem wydziału matematyki, urodził się Józef Hoene Wroński. Dopiero po burzliwej młodości mógł zająć się filozofią i dopełnić rozpoczętą przez Kanta reformę.
Nieskończoność warunków zastąpił przeliczalnością. Dzięki temu wyodrębnił pojedynczy warunek. Ten zaś jako warunkowy jest także warunkowany. Warunkujący jako czwarty aspekt warunkowania, był dla Kanta przesłonięty Absolutem.
Modyfikując prosty trzyelementowy model Kanta (wiedza + byt + funkcja wiedzy) wyprowadził Wroński system warunków, który nazwał „prawem tworzenia”.
Odkrył przy tym, że w rzeczywistości względnej człowieka jego rozum nie radzi sobie z przejściami pomiędzy funkcjami wiedzy i bytu. Powstają bowiem funkcje o niewłaściwych cechach. Zapobiegają temu tzw. elementy przejściowe.
Prawo obejmuje po 11 warunków treści i formy teorii oraz 6 narzędzi treści i 2 narzędzia formy techniki.
Prawo to zostało zapoznane i ogromny wysiłek Wrońskiego nie wystarczył, by dokończyć rozpoczęty przez Kanta przewrót.