Niepewność fenomenu. Fenomenologia w horyzontach nowoczesności to książka ukazująca przesłanki wyłaniania się jednego z nowych paradygmatów fenomenologii. Jest on daleko idącym odejściem, a nawet zaprzeczeniem istotnych założeń fenomenologii w jej klasycznej wersji, która stawiała sobie za zadanie wypracowanie warunków poznawczej pewności i niezawodności. Idealizm transcendentalny Husserla i jego koncepcja redukcji ejdetycznej dążyły do ukazania czystego fenomenu, tj. zmierzały do tego, co zachowuje swą identyczność, swą jedność duchową mimo różniących się od siebie, historycznych warunków ukazywania się oraz mimo swych empirycznych czy egzystencjalnych uwikłań.
Ukazany w książce poheideggerowski paradygmat uprawiania fenomenologii, reprezentowany przez takich filozofów, jak Patočka, Merleau-Ponty, Gadamer, Ricoeur, Barbaras, Dufrenne, Maldiney, Escoubas, Levinas, Lyotard i in. inaczej formułuje zadania tej filozofii i inaczej rozkłada akcenty ważności. Filozofowie ci nie podzielają już nadziei na to, że droga wyzwalania się europejskiego rozumu z praktycznych, mitycznych i światowych uwikłań, wyznaczona przez Kartezjusza, Kanta, klasyczną filozofię niemiecką po Husserla, doprowadza nowoczesny podmiot do uzyskania poznawczej, ontologicznej i egzystencjalnej pewności. Przywoływana w tej książce fenomenologia zderza uniwersalne roszczenia rozumu z tym, co przerasta jego granice: ze skończonością, niepewnością, kruchością, pluralnością, nieprzewidywalnością nowoczesnych doświadczeń.
Chodzi o fenomenologię, która – wbrew idealizmowi transcendentalnemu Husserla – nie zmierza ku wydobywaniu inwariantnej istoty ukazującej się rzeczy, lecz zdaje sprawę z niepewności i kruchości doświadczeń życiowych współczesnego człowieka. Dlatego może być ona uznana za swoisty, filozoficzny wgląd w opisywany wyżej stan późnonowoczesnych doświadczeń. Fenomenologia współczesna dotyka horyzontów problemowych nowoczesności. Podziela z krytycznym nurtem nowoczesności zarówno jej zdolność kwestionowania i zdolność zapytywania, jak i potrzebę konfrontowania filozofii ze zjawiskami nowoczesnego świata, które wymykają się postoświeceniowej uniwersalizacji. Przygotowuje instrumentarium znakomicie uzupełniające analizy nowoczesności przeprowadzane przez dzisiejszą humanistykę.
Uczestnicy debaty i tematy wystąpień:
prof. Iwona Lorenc (UW): WPROWADZENIE
prof. Jacek Migasiński (UW): Hermeneutyka jako koło ratunkowe fenomenologii
dr hab. Monika Murawska, prof. ASP: Niepewność niedokończonego projektu – nowoczesność, romantyzm, fenomenologia
dr hab. Jarosław Jakubowski, prof. UKW: Poświadczanie niewypowiadalnego
Debatę poprowadzi: dr Magdalena Kozak (UIK)
- Na kanale YouTube Uniwersytetu Ignatianum w Krakowie
- piątek, 28 lutego, o godz. 17.00
Grafika: Freepik
Prowadzenie portalu filozofuj.eu – finansowanie
Projekt dofinansowany ze środków budżetu państwa, przyznanych przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach Programu „Społeczna Odpowiedzialność Nauki II”.
Ps. A ciekawe, co na to powiedzieliby ci starzy, tj. pierwsi właściwie, jezuici jako zakon, tzn. ten przed pierwszą kasatą w 1773 r…
A byli oni tak kształceni podobnież, aby znać odpowiedź na każde pytanie, problem, zagadnienie!…
Reset, dystans czy może… dwudziestowieczną, postmodernistyczną ironią…!?
Roku Pańskiego 2025
Ps. A może jednak nieco pokory wobec historii…?
Bo czyż ci „starzy” jezuici, jak ich nazywasz, nie byliby ostatnimi, którzy uciekliby w „reset” czy „dystans”?
Czy rzeczywiście ich edukacja miała gwarantować odpowiedź na każde pytanie – czy raczej umiejętność zadawania właściwych pytań i rozpoznawania, gdzie milczenie jest mądrzejsze od słów?
A.D 2025