Rewolucja heliocentryczna zapoczątkowana przez Mikołaja Kopernika była jednym z najdonioślejszych wydarzeń w historii nauki. Posiadała ona także wiele bardzo interesujących aspektów filozoficznych. Niektóre z nich – te ważne z perspektywy filozofii nauki – omawiam w niniejszym filmie, posiłkując się dziełem Thomasa Kuhna pt. Przewrót kopernikański.
Adrian Kuźniar – dr. hab., adiunkt w Zakładzie Filozofii Nauki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół metaetyki (zwłaszcza teorii ekspresywistycznych) oraz wybranych problemów filozofii nauki (głównie filozofii biologii), ontologii i epistemologii. Autor m.in. monografii Etyka analityczna a teoria ewolucji (CSZ Politechniki Warszawskiej, 2019), Konsekwencje wyjaśnień darwinowskich w metaetyce (WN „Semper”, 2017) oraz Język i wartości (WN „Semper”, 2009).
Cykl objęliśmy patronatem medialnym.
Za tydzień kolejny odcinek.
Ilustracja: AstroGraphix_Visuals, pixabay.com (licencja)
Tak, wielebny i wielki, przenikliwy, odważny, samotny i niepokorny, niezrozumiany przez ówczesnych a być może i niezrozumiały i przez obecnych M. Kopernik zaledwie uchylił rąbka tajemnicy, uchylił drzwi nawet ich do końca nie otwierając a współczesna fizyka /XX — XXI w./ gubi wątki, myli tropy oraz zaciemnia obraz rzeczywistości doskonałej…
Chyba trzeba nam czekać na Sąd Ostateczny/Szczegółowy — wtedy zobaczymy i pojmiemy wszystko jak jest, w jakim celu, po co i dlaczego…
Humanus erratus est?!
Regres est.