Czy powinniśmy inaczej spojrzeć na nieszczęścia mitycznego Edypa, gdyby prawa greckiej Mojry były jedynie deterministyczne, a nie fatalistyczne? Niniejszy materiał stanowi uzupełnienie poprzedniego. Rozważam w nim relację między determinizmem nomologicznym a koncepcją odwieczności prawdy (czyli -- na gruncie pewnych ujęć -- determinizmem logicznym) i fatalizmem.
Adrian Kuźniar – dr hab., adiunkt w Zakładzie Filozofii Nauki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół metaetyki (zwłaszcza teorii ekspresywistycznych) oraz wybranych problemów filozofii nauki (głównie filozofii biologii), ontologii i epistemologii. Autor m.in. monografii Etyka analityczna a teoria ewolucji (CSZ Politechniki Warszawskiej, 2019), Konsekwencje wyjaśnień darwinowskich w metaetyce (WN „Semper”, 2017) oraz Język i wartości (WN „Semper”, 2009).
Cykl objęliśmy patronatem medialnym.
Za dwa tygodnie kolejny odcinek.
Skomentuj