Sigmund Freud w zasadniczy sposób przyczynił się do radykalnej przemiany naszego myślenia o seksualności. Nowatorska wizja popędu, koncepcja seksualności dziecięcej, wskazanie ścisłego związku między symptomem neurotycznym a sferą seksualną to tylko niektóre z elementów jego teorii, które złożyły się na ową wielką przemianę. Zarazem swoje ujęcie seksualności twórca psychoanalizy w znacznej mierze podporządkował teorii kompleksu Edypa i perspektywie fallocentrycznej. Dziś nadszedł moment na ponowną ocenę psychoanalitycznego dziedzictwa w tej dziedzinie – a to z co najmniej czterech powodów. Po pierwsze, od czasów Freuda psychoanaliza przechodziła burzliwy i fascynujący rozwój, wypracowując nowe koncepcje. Wydaje się jednak, że w ostatnich dekadach kwestia seksualności – niegdyś centralna dla tej tradycji – zeszła na dalszy plan, a korzystne i negatywne skutki tego procesu domagają się refleksji. Po drugie, rozwój teorii feministycznej i teorii queer oraz daleko idące przemiany w obyczajowości i praktykach w sferze seksualności i tożsamości każe zadać pytanie o aktualność – bądź nieaktualność – perspektywy psychoanalitycznej i jej zdolność do mierzenia się z nowymi zjawiskami w tej sferze. Po trzecie, psychoanaliza w znacznej mierze rozgrywa się w języku. Czy to, co mówi się w psychoanalizie, pozwala na wypowiedzenie ukrytej syntaksy i semantyki seksualnego spotkania dwojga ludzi, tej jedynej w swoim rodzaju relacji, w której nic nie jest takie samo, jak gdzie indziej? Po czwarte wreszcie, psychoanalityczne myślenie o seksualności – traktowane w sposób niedogmatyczny, hybrydyzowane z innymi perspektywami – od co najmniej trzech dekad pozostaje źródłem inspiracji dla polskiej humanistyki, a sposobom, w jakie humaniści owym myśleniem się posługują, już czas przyjrzeć się z uwagą. Te wszystkie kwestie chcemy rozważyć podczas naszej konferencji, w której udział wezmą zarówno praktykujący psychoanalitycy, jak i akademiccy humaniści odwołujący się do psychoanalizy w swojej pracy.
[opracowanie: Ośrodek Myśli Psychoanalitycznej Instytutu Filozofii i Socjologii PAN]
PROGRAM
9:51 Otwarcie konferencji
PANEL 1: Seksualność w psychoanalizie
prowadzenie: Zbigniew Kossowski
10:00–10:30 Ewa Kobylińska-Dehe, Psychoanaliza bez seksu, seks bez fantazji?
10:30–11:00 Edyta Biernacka, Bełkocę, jakbym był pierwszym, który wyłonił się z iłu na brzegach oceanu – czy psychoanaliza potrafi mówić o seksualności?
11:00–11:30 Antoni Grzybowski, Seks i entropia w psychoanalizie
11:30–12:00 Elżbieta Sala-Hołubowicz, Oto głoszę namiętność i mądrość ciasno w pasie zrośnięte jak centaur. Przyjemność jako funkcja w procesie psychoanalitycznym
12:00–12:30 DYSKUSJA
12:30–14:00 Przerwa lunchowa
PANEL 2: Psychoanaliza, feminizm, teoria queer
prowadzenie: Barbara Barysz
Organizatorzy:
Ośrodek Myśli Psychoanalitycznej Instytutu Filozofii i Socjologii / Polska Akademia Nauk
Miejsce: Pałacu Staszica – sala 268, ul. Nowy Świat 72, 00–330 Warszawa
Data: 27 marca 2024
Profil konferencji na Facebooku
Strona internetowa wydarzenia
Prowadzenie portalu filozofuj.eu – finansowanie
Projekt dofinansowany ze środków budżetu państwa, przyznanych przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach Programu „Społeczna Odpowiedzialność Nauki II”.
Skomentuj