Sołomija Pawłyczko (Соломія Дмитрівна Павличко, ur. 1958, zm. 1999) – filolożka, literaturoznawczyni, filozofka, tłumaczka zagranicznej literatury pięknej na język ukraiński i prekursorka krytyki feministycznej w Ukrainie.
Życie
Była córką poety Dmytra Pawłyczki (ambasadora Ukrainy w Polsce w latach 1999–2001). Pochodziła z Kijowa, gdzie studiowała na Kijowskim Uniwersytecie Narodowym im. Tarasa Szewczenki; tam doktoryzowała się z literatury amerykańskiej, po latach zostając wykładowczynią tam oraz w Akademii Kijowsko-Mohylańskiej. Wieloletnia pracowniczka naukowa Instytutu Literatury Narodowej Akademii Nauk Ukrainy, na którym założyła seminarium krytyki feministycznej. Gościnnie wykładała na Uniwersytecie Harvarda i Uniwersytecie Alberty. Założycielka wydawnictwa naukowego „Osnovy”. Zmarła młodo w wyniku wypadku (w wieku 41 lat).
Filozofia
Pawłyczko zajmowała się przede wszystkim historią feminizmu i analizą nurtów modernistycznych w literaturze ukraińskiej. Interesowały ją zagadnienia związane z krytyką feministyczną, takie jak: istota kobiecości, wartość społeczna cech biologicznych, tożsamość społeczno-kulturowa, wątek kobiecej solidarności, paradoksalne konsekwencje socjalizmu dla równouprawnienia płci. Skupiała się również na krytycznej analizie i deidealizacji roli kobiet w ukraińskim społeczeństwie. Stosowała między innymi podejścia dekonstrukcjonistyczne i psychoanalityczne.
Główne Źródła:
Joanna Szydło, Ukraiński dyskurs feministyczny po roku 1990, Białystok 2019
Hasło w Wikipedii ukraińskiej
Skomentuj