Tekst ukazał się w „Filozofuj!” 2021 nr 4 (40), s. 47. W pełnej wersji graficznej jest dostępny w pliku PDF.
Cele:
Uczniowie dokonują refleksji nad zjawiskiem gier komputerowych.
Uczniowie dostrzegają potencjał tkwiący w grach komputerowych.
Uczniowie rozumieją odpowiedzialność związaną z korzystaniem z gier komputerowych.
Materiały:
tablica
Metody i formy pracy:
introspekcja
eksperyment myślowy
dyskusja
Przebieg lekcji:
Przełamanie lodów
Zaczynamy od pytań do uczniów:
- Czy grają w gry komputerowe?
- Jakie według nich są najciekawsze?
- Czy chcieliby znaleźć się naprawdę w środku swojej ulubionej gry? Jak by się czuli?
Ćwiczenie 1 – a co by było, gdyby…?
Dzielimy klasę na dwie drużyny. Zadajemy obu grupom pytanie „co by było, gdyby…?”.
Za każdą rozsądną odpowiedź dajemy punkt.
Przykłady pytań
- Co by było, gdyby granie w gry komputerowe było przymusowe?
- Co by było, gdyby nasze zachowanie w grach komputerowych było poddawane ocenie moralnej i byłyby tego konsekwencje w realnym życiu?
- Co by było, gdyby można było zostać w grze komputerowej na zawsze?
- Co by było, gdyby płacono by nam, żebyśmy jak najwięcej grali?
- Co by było, gdyby poprzez gry komputerowe można było leczyć ludzi, np. z depresji?
- Co by było, gdyby gry komputerowe były jedyną szansą na spotkanie drugiego człowieka i porozmawianie z nim?
- Co by było, gdyby w grach komputerowych byli nasi najlepsi wirtualni przyjaciele?
- Co by było, gdyby rząd ogłosił, że wirtualna rzeczywistość jest obowiązująca, a realność jest już nieważna?
- Co by było, gdyby gra komputerowa mogła czytać nam w myślach?
Ostatecznie nie wyłaniamy zwycięzców, tylko najciekawszą odpowiedź, która posłuży jako temat do dyskusji. Ćwiczenie ma charakter rywalizacyjny, więc może powstać poruszenie. Z tego względu sami wyłaniamy zwycięską odpowiedź. Następnie inicjujemy dyskusję wokół niej.
Eksperyment myślowy
Na Ziemi nadeszły trudne czasy. Rzeczywistość wirtualna przeniknęła do naszej codzienności i to, co wydarza się w komputerach graczy, ma swoje reperkusje w świecie realnym. Po ulicach przemieszczają się hologramy wirtualnych postaci z gier, wrogie armie, dziwne stwory. To wszystko wprowadziło chaos. Jedynym ratunkiem jest napisanie gry, która by była przeciwwagą do walki i niosła pozytywne przesłanie. Wymyśl temat gry, która mogłaby wprowadzić coś pozytywnego dla świata, a jednocześnie była atrakcyjna dla graczy.
Dorota Monkiewicz-Cybulska – absolwentka historii UMCS i filozofii teoretycznej KUL, nauczycielka etyki w Szkole Podstawowej im. B. Chrobrego w Lublinie. Redaktorka działu Edukacja filozoficzna w czasopiśmie „Filozofuj!”. Członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Praktyków Filozofii dla Dzieci SOPHIA. Współautorka książki Filozofuj z dziećmi, tom II. Zainteresowania naukowe: dydaktyka filozofii, etyka środowiskowa i bioetyka. Więcej o mnie na stronie www.dia-ti.com
Tekst jest dostępny na licencji: Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska.
W pełnej wersji graficznej jest dostępny w pliku PDF.
< Powrót do spisu treści numeru.
Skomentuj