Źródło: I. Asimov, Zabawa w berka, [w:] tegoż, Ja, robot, tłum. Z.A. Królicki, Poznań 2022, s. 46.
Donovan usłyszał w słuchawkach napięty głos Powella:
– Słuchaj, zacznijmy od trzech podstawowych Praw Robotyki… tych trzech zasad, które są najgłębiej zakodowane w pozytonowym mózgu każdego robota.
Podkreślał je, kolejno licząc na palcach.
– Po pierwsze, robot nie może wyrządzić krzywdy człowiekowi ani przez brak reakcji dopuścić, aby człowiekowi stała się krzywda.
– Racja!
– Po drugie – ciągnął Powell – robot musi wykonać każdy rozkaz człowieka z wyjątkiem rozkazów kolidujących z Pierwszym Prawem.
– Racja!
– I po trzecie, robot musi chronić swoją egzystencję, o ile nie jest to sprzeczne z Pierwszym i Drugim Prawem.
– Racja! I co z tego wynika?
– Już ci wyjaśniam. Konflikt między tymi trzema prawami jest regulowany poprzez różnice potencjałów pozytonowych w mózgu. Powiedzmy, że robot wkracza na niebezpieczny teren i wie o tym. Automatycznie uaktywnia się potencjał Trzeciego Prawa i zmusza go do powrotu. Załóżmy jednak, że rozkazałeś mu wejść na ten niebezpieczny teren i wie o tym. W takim przypadku potencjał Drugiego Prawa będzie większy niż Trzeciego i robot wejdzie na niebezpieczny obszar, ryzykując swoje istnienie.
Pobierz tekst w PDF.
Skomentuj